من و راحت

من و راحت

مشکلی بود میان من و راحت، که بدان

عقل من، لیک، هر اندیشه که کردم، نرسید

من، همه عمر، دوان در پیِ راحت بودم

راحت اندر پیِ من بود و به گردم نرسید ^*

^* در اینجا بیشتر به برشت نظر دارم و آن “doch renne nicht zu sehr” ("خیلی تند هم ندو!") که در ترانه‌ای در اپرای سه پولی می‌گوید، در "سرود نابسندگی تلاش آدمیان"

 ((“Das Lied von der Unzulänglichkeit des menschlichen Strebens”  )

سعید یوسف، 3/1/2015، شیکاگو

من راه می‌روم

من راه می‌روم

و نقشِ گامهایم، خود را

تکثیر می‌کند.

من راه می‌روم

هر گامِ بی‌خیالم

بر شکلِ غائیِ چمن و خاک و سنگ

تأثیر می‌کند.

من راه می‌روم

در زیرِ گامهایم، دنیا

تغییر می‌کند.

7/1/2015

به نقل از:

http://iwae.info/1393/12/18/%D9%85%D9%86-%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D9%85%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D9%85-%DA%86%D9%86%D8%AF-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%B9%DB%8C%D8%AF-%DB%8C%D9%88%D8%B3%D9%81/